Meer en veiligere recirculatie van drainwater door snelle detectie van infectieus virus in de glastuinbouw

Beschrijving

Doel:
Doel van het project is het komen tot een snelle, gevoelige en real-time detectie van komkommerbontvirus en PlAMV (Lelie) in water op basis van antilichaam technologie met behulp van de virussensor en het toetsen van een nieuwe PCR techniek (ci-qPCR). Beide technieken kunnen onderscheid maken tussen actief-, en inactief virus. Beide technieken kunnen in de basis vervolgens ook worden toegepast op andere virussen (universeel platform). De praktijk kan met deze methodes snel inzicht krijgen of er virus aanwezig is in het water en dus risico op besmetting verkleinen. Hiermee kan er met meer vertrouwen water hergebruikt worden.

Projectomschrijving:
In een vorig PPS-project is succesvol een prototype virussensor ontwikkeld en toegepast. Bijzonder is dat de sensor onderscheid kan maken tussen actief (sterk gebonden) en inactief (zwak gebonden) virulent materiaal. Dat onderscheid is essentieel omdat inactieve virussen niet meer gevaarlijk zijn voor de teelt.

Het prototype is echter nog niet rijp voor de praktijk. Wat nog ontwikkeld moet worden, is een regeneratie-methode. Dat is een spoelmethode waarmee we de detector kunnen ontladen, zodat hij schoon is en klaar voor een volgende meting. Het virusdeeltje moet los worden geweekt van de sensor, om de sensor opnieuw gereed te maken voor detectie. Alleen dan is continue detectie mogelijk (realtime).

Daarnaast moet de detectielimiet moet worden verlaagd, zodat relevante concentraties aan actief virus worden gemeten. Een objectieve maat moet worden vastgesteld, waarmee de concentratie van virusdeeltjes wordt geduid. Wat zegt de meting over de hoeveelheid virus in het water? Wat is de relevantie van deze meting voor het voorkomen van virus in het gewas? Daarnaast moet de sensor worden getest en gevalideerd met meerdere monsters en desinfectiemaatregelen om de betrouwbaarheid te bepalen.

In het vorige project is kort gekeken of een nieuwe ci-qPCR DNA test voldoet. Dit bleek ook veelbelovend. Dit wordt in dit project verder onderzocht. Deze nieuwe methode kan ingezet worden als er geen goede antilichamen voorhanden zijn om een virussensor te maken.

In de laatste fase wordt de effectiviteit van de meest toegepaste ontsmettingsmethoden bepaald. Geeft de ontsmetting voldoende afdoding én kan dat goed worden gemeten met de virussensor en de ci-qPCR. Uiteindelijk kan de teler zelf de effectiviteit van een toegepast ontsmettingsproces bepalen met de virussensor en/of ci-qPCR.

Financiëring
Stichting Kennis in je kas, Plantum, Stowa Stimuleringsbudget Emissiebeperking Glastuinbouw, de Topsector Tuinbouw en Topsector Water. Met medewerking van Sendot Research B.V., Normec Groen Agro Control en Glastuinbouw Nederland.