Toezichthouder Haaglanden: 'Voor initiatieven collectieve zuivering begint tijd te dringen'

Roger Abbenhuijs

Twijfelachtig, zo omschrijft toezichthouder Leo Buijing van Omgevingsdienst Haaglanden de stilte rondom de initiatieven voor collectieve waterzuivering. Eind deze maand hoopt hij in gesprekken met Glastuinbouw Nederland, waterschappen en de voorzitters van de 25 collectieven in zijn regio meer duidelijkheid te krijgen. “Over anderhalf jaar moet alles geregeld zijn, inclusief de infrastructuur, aanvraag en toetsing. Kortom: de tijd begint te dringen.”

Na de 150 teeltbedrijven die in 2018 zijn gecontroleerd op handhaving van de zuiveringsplicht, staan voor dit jaar 40 bezoeken in de planning in het werkgebied van de omgevingsdienst. “Het liefst hadden wij er meer gedaan, maar zoveel bedrijven – die niet in een collectief zitten – hebben we eenvoudigweg niet in ons gebied, dat naast het Westland ook Pijnacker/Nootdorp en Leidschendam omvat.”

Veel bedrijven kozen eind 2017 voor aansluiting bij een collectieve oplossing voor de zuiveringsplicht die op 1 januari 2018 van kracht werd. “Met twee andere collega’s wil ik deze maand diverse collectieven bezoeken om te horen hoe ver ze zijn met hun plannen. Er heerst nog de nodige onduidelijkheid, bijvoorbeeld rond de AWZI in Hoek van Holland.”

Gerichte keuzes
Zijn zorgen betreffen vooral de gebieden waar alles nog moet worden gerealiseerd. De datum van 1 januari 2021 nadert rap; van het uitstel van drie jaar is nog maar de helft over. “Dat is krap als je bedenkt dat collectieve zuivering soms vereist dat er leidingen voor teelt gerelateerd afvalwater moeten worden aangelegd. En aanvraag en beoordeling van de collectieve oplossing kost ook een half jaar tot een jaar.”

Buijing constateert dat steeds meer ondernemers zich dat ook realiseren. Wat doe ik met mijn water, is een vraag die meer en meer wordt gesteld. “Zeker na de droge zomer van 2018, waarin veel telers kampten met een watertekort. Gebruik van leidingwater, oppervlaktewater of osmosewater, niks is zaligmakend voor de bedrijven. Resultaat is dat telers kiezen voor eigen zuivering. Een teler van potorchideeën wil bijvoorbeeld geen ‘vreemd’ water op zijn bedrijf. Dan moet je gerichte keuzes maken.”

Meerwaarde
Als telers uit een collectief stappen en toch voor een eigen oplossing kiezen, dan kan dat overigens zonder sanctie. Vooral in Pijnacker-Nootdorp ziet hij dit veelvuldig gebeuren, maar ook in het Westland. “Consequentie is natuurlijk wel dat het draagvlak van de oorspronkelijke collectieven afneemt, soms wel met 50 procent. Ondernemers kiezen echter eieren voor hun geld. Ik zie door getekende contracten ook steeds vaker dat ze gebruik gaan maken van bedrijven met een mobiele zuivering, zodat als de nood aan de man is ze toch kunnen zuiveren.”

Verder ervaart Buijing in het veld dat telers meer informatie met elkaar uitwisselen over de gemaakte keuzes om aan de zuiveringsplicht te voldoen. Dat is een goede ontwikkeling en het is een openheid die ook de collectieven goed zou doen. Wacht niet af, want de meerwaarde van een goed collectief is al aangetoond. Kijk naar De Vlot in het Westland waar 65 ondernemers uit Monster en ’s Gravenzande zijn aangesloten; de eerste resultaten zijn positief.

Meer nieuws