Nieuwe zuiveringstechnieken verwijderen gewasbeschermingsmiddelen
Uit onderzoek geïnitieerd door het Platform Duurzame Glastuinbouw zijn drie waterzuiveringstechnieken naar voren gekomen die 80 tot 100% van de gewasbeschermingsmiddelen uit lozingswater van de glastuinbouw kunnen verwijderen. Deze technieken kunnen daarmee een bijdrage leveren aan het verder verbeteren van de oppervlaktewaterkwaliteit in tuinbouwgebieden en het beschikbaar houden van gewasbeschermingsmiddelen voor de glastuinbouw.
Afgelopen jaar zijn in het Innovatie en Demonstratie Centrum Water van Wageningen UR Glastuinbouw zuiveringstechnieken onderzocht op effectiviteit en toepasbaarheid in de praktijk. Op basis van selectiecriteria zijn vier technologieën geselecteerd uit een longlist die opgesteld is door onafhankelijke experts uit de Nederlandse watersector (afkomstig van KWR, Wetsus, Mannen van de WIT en Hoogheemraadschap van Delfland), aangevuld met een vertegenwoordiging uit de glastuinbouwsector.
Het gaat om de volgende vier technieken:
1. ozon met en zonder actiefkoolfilter
2. waterstofperoxide + lagedruk-UV
3. waterstofperoxide + middendruk-UV
4. elektrochemische flocculatie
De technieken zijn op semi-praktijkschaal getest met Standaard Water; dit is een gestandaardiseerd glastuinbouw lozingswater met daarin gangbare hoeveelheden meststoffen, vervuilingen en 12 gewasbeschermingsmiddelen. Ook is een vergelijk met praktijkwater van een rozenbedrijf gemaakt.
Resultaten
Met ozon (zonder koolfilter) en met waterstofperoxide + UV (lagedruk en middendruk) wordt een gemiddeld zuiveringsrendement van 80% bereikt. Voor individuele stoffen lag de afbraak soms hoger en soms lager. Als ozon in combinatie met een actiefkoolfilter wordt toegepast, kan bij kortstondige belasting een zuiveringsgraad van 100% worden bereikt
Kanttekening hierbij is dat bij langduriger belasting een koolfilter middelen gaat doorlaten, waardoor het zuiveringsrendement zal afnemen. Regelmatig vervangen is daarom noodzakelijk. Een actiefkoolfilter kan ook in combinatie met de andere technieken worden toegepast.
Qua toepasbaarheid in de tuinbouw ontlopen de drie technieken elkaar niet, en deze is over het algemeen goed. Er zijn wel wat aandachtspunten betreffende de veiligheid met het gebruiken van de oxidatiechemicaliën. Kostenberekeningen (opgave door de bedrijven zelf) laten zien dat waterstofperoxide + lagedruk-UV de goedkoopste en ozon (zonder koolfilter) de duurste techniek is. Voor een bedrijf van 5 hectare variëren de jaarkosten per m3 tussen 1,00 en 2,70€ en per m2 van bijna 9 tot 17 cent, afhankelijk van de hoeveelheid geloosd water en de techniek. Gebruik van een actiefkoolfilter voegt daar nog ongeveer 30-80 cent per m3 en 3-4 cent per m2 aan toe, bij tweejaarlijkse vervanging.
Elektrochemische flocculatie leverde een zuiveringsrendement op van circa 40%. Deze techniek is in de huidige pilotopstelling onvoldoende geschikt maar kan na doorontwikkeling mogelijk wel interessant worden.
Vervolg
In vervolgonderzoek zal de combinatie van actiefkooffilter met oxidatietechnieken geoptimaliseerd worden met aandacht voor kosten en effectiviteit. Daarnaast zullen in het IDC Water ook nieuwe zuiveringstechnieken getest worden
Het project ’’Evaluatie technologieën voor zuivering spui’’ is in opdracht van het Platform Duurzame Glastuinbouw uitgevoerd door Wageningen UR Glastuinbouw en Netherlands Water Partnership. De financiers van het project, vertegenwoordigd in de Stuurgroep, zijn: Productschap Tuinbouw, ministerie van Economische Zaken, ministerie van Infrastructuur en Milieu, Hoogheemraadschap van Delfland, Hoogheemraadschap van Schieland en de Krimpenerwaard, Evides Waterbedrijf, Syngenta, Bayer, Basf en Certis.
