“Bewust bezig zijn met je waterhuishouding, daar draait het om”

Acht maanden zijn inmiddels verstreken sinds de waterzuiveringsplicht voor de glastuinbouw een feit werd. Een van de trajecten waarvoor telers konden kiezen om aan de verplichtingen te voldoen, was nullozing. Dat is, in tegenstelling tot veel telers denken, geen strikte verplichting. “Maar daarmee toont een teler richting afnemers en bevoegd gezag wel aan dat hij niet loost. Het meest waardevol is echter dat hij serieus werk maakt van de waterhuishouding op zijn bedrijf.”

Dat stellen Leo Buijing, toezichthouder bij Omgevingsdienst Haaglanden (waaronder Westland en Pijnacker-Nootdorp), en Roy Kalpoe, handhaver glastuinbouw bij het Hoogheemraadschap Delfland. Gezamenlijk beoordelen zij de aanvragen van nullozing van ondernemers in het gebied. “Het aantal valt me nog een beetje tegen”, opent Kalpoe. Hij schat in zo’n 40 bedrijven, terwijl het gebied 1.500 glastuinbouwbedrijven telt. “De meeste kiezen blijkbaar toch voor zuivering: individueel of collectief.”

Richtlijnen
Kalpoe en Buijing beoordelen allereerst de rapporten die bij de aanvragen voor nullozer worden ingeleverd. Naar schatting 60% daarvan is in orde. “Telers die slechts een A4-tje inleveren moeten hun huiswerk opnieuw doen, maar het komt ook voor dat een teler in samenwerking met een externe adviseur een heel boekwerk inlevert dat ook niet compleet is”, analyseert Kalpoe. Beoordeling vindt plaats op basis van de richtlijnen die LTO Glaskracht Nederland, samen met de waterschappen, gemeenten, omgevingsdiensten en de NVWA’ heeft opgesteld.

Bedrijfsbezoek
De 40% waarvan de aanvraag niet in orde is, heeft bijvoorbeeld geen goede tekeningen ingediend. “Het rapport van de teler moet compleet zijn. De waterstromen moeten schematisch in beeld zijn gebracht, de uitvoering van de teeltwisseling moet op papier staan, een onderhoudsplan moet aanwezig zijn en een calamiteitenprotocol beschreven”, zegt Buijing.

Na goedkeuring van het papierwerk volgt een bedrijfsbezoek om de theorie te toetsen aan de praktijk. Tijdens die beoordeling beoordelen Buijing en Kalpoe de situatie in en om het bedrijf. Het bezoek neemt anderhalf tot twee uur in beslag, inclusief het overleg met de ondernemer en eventueel zijn adviseur.

Misverstand
Als een teler niet loost, dan voldoet hij aan de richtlijnen en dus aan de wetgeving ten aanzien van de waterstromen. Steekproefsgewijs controleren moet de bevestiging geven dat dit daadwerkelijk het geval is. Het certificaat van nullozer vrijwaart de ondernemer van die vervolgcontroles. Daar komt bij dat ook afnemers, met name de retail, hun eisen kunnen stellen en vragen om aantoonbaar bewijs dat aan de gestelde regels wordt voldaan. Dat geldt sowieso met betrekking tot het gebruik van imidacloprid.

Het is overigens niet het Hoogheemraadschap of de Omgevingsdienst dat het certificaat afgeeft. “Wij beoordelen en rapporteren dat een bedrijf aan de gestelde eisen voldoet”, vervolgt Kalpoe. “Met die beoordeling kan het bedrijf naar MPS voor het gewenste certificaat.”

Bewustwording
Wellicht nog belangrijker dan het ‘papiertje’ is volgens beide toezichthouders dat het traject van nullozing duidelijk maakt dat het glastuinbouwbedrijf serieus bezig is met zijn waterhuishouding; hoe zit de waterhuishouding in elkaar, wat gebeurt er op mijn bedrijf, hoe lopen de waterstromen? “Dat besef, die bewustwording, dat is het meest waardevol”, besluit Roy Kalpoe.

Meer nieuws